Happy New Year, dankbaar en koud

Hallo Allemaal!

Dat was even geleden, maar ik ben inmiddels in Nederland! En jeeeetje wat is het hier koud. Maar okay eerst de rest.

Mijn ouders en zus waren er dus en we hebben heerlijk in Kathmandu rond gelopen, Patan, Bhaktapur, de school en Rama bezocht! Vervolgens zijn we door gegaan naar Bandipur en vanuit daar Pokhara waar we Ludo weer zagen! En jeetje wat is Pokhara mooi! Heerlijk naar de peace pogoda geweest, een tempel in een grot en met een bootje over het meer, lekker met uitzicht op de bergen! De ochtend daarna vroeg op om naar Sarangkot te gaan voor een zonsondergang! De eerste zonnestralen die de prachtige witte bergen verlichten, magisch!
En hier was het natuurlijk ook oud en nieuw! Groot festival, met heeel veel mensen, lekker eten en 's avonds lekker kaarten! Oud en nieuw was dus heel anders dan normaal, maar wel heel bijzonder!

Na heerlijke dagen in Pokhara zijn we doorgegaan naar Lumbini, de geboorteplaats van Lord Buddha! Heel bijzonder om te zien hoe groot het verschil tussen arm en rijk is. Het dorp is zo arm en dan ga je het park in en dan staan daar zoveel klooster, met zoveel moois en groots (en duurs). De kloosters waren echt onwijs mooi om te zien, maar het feit dat er zoveel mensen zijn met weinig tot niks dat voelt toch raar.
Naast kloosters, van veel verschillende landen, is dit dus ook de geboorte plaats van Lord Buddha. De geboorte plek wordt aangegeven met een steen die in een klooster ligt, en dit steentje wordt dus heel erg vereerd en hier ligt dan ook heel veel geld op en om gegooid. Het was dus echt heel erg mooi en indrukwekkend, maar het blijft toch heftig om te zien dat het verschil tussen arm en rijk zo groot is.

Na Lumbini gingen we weer terug naar Kathmandu. Lekker zo'n busrit van dik 15 uur, haha echt top!

Helemaal uitgeput kwamen we bij het hotel, heerlijk slapen en de dag erna lekker met Sanne winkelen en papa, mama en Ludo naar Buddha (de grootste stupa)!  De dag erna weer vroeg op, naar de markt! De rest van de dag naar de Pashupatinath Temple. Dit is een van de belangrijkste hindoe tempel en hier vinden crematies plaats. Dit was erg indrukwekkend om te zien. De lichamen worden gewassen en vervolgens op een stapel verbrand. De eerste vlam wordt door de zoon aangestoken, dit gebeurt bij de mond van de overledene. De rest van de crematie wordt door een professional gedaan. Als het lichaam helemaal verbrand is worden de resten in de rivier gegooid. Wat mij erg op viel was dat de mensen niet erg verdrietig leken. Dit komt waarschijnlijk ook omdat ze in reïncarnatie geloven en de dood dus niet echt het einde is. Dit idee is eigenlijk heel erg mooi en ik vond het ontzettend bijzonder om te zien hoe dit allemaal ging.

Van de indrukwekkende tempel terug naar het hotel, de laatste keer eten en de dag erna mijn ouders en zus op het vliegtuig gezet! Ludo en ik terug naar Rama, wat fijn om weer 'thuis' te zijn! Helaas was Ludo erg ziek geworden, dus we hebben even lekker rustig aan gedaan.
Gelukkig was hij weer snel beter en dus zijn we met de bus naar Chitwan gegaan! Een busrit van 5-7 uur, volgens het boekje, maar in het echte leven was dit alleen 12 uur, joepie.. haha
Helemaal uitgeput en moe kwamen we dan bij het hotel aan, inchecken, spullen in de kamer en avond eten. Hebben we net het avond eten gekregen, komt de hotel eigenaar aan gerend, COME COME RHINO! hahaha een neushoorn, ja hoor, wij naar buiten en daar stond die dan, een neushoorn! Gewoon lekker op straat haha. Dan weer naar het hotel, lekker eten en snel slapen! De volgende ochtend lekker uitslapen, rustig aan doen en dan met de jeep naar de olifanten safari! Oh my wat was dit gaaaaaf! Die neushoorns kwamen onwijs dichtbij, leek het niks te schelen dat er mensen op de olifanten zaten haha! Echt een ervaring om nooooit meer te vergeten!
De volgende dag weer in de bus, terug naar Kathmandu. En ja hooor nieuw record! 12,5 uur in de bus woehoe.. haha Ja je moet er wat voor over hebben om iets te kunnen zien hier.

De laatste dagen lekker besteed in Patan en Bhaktapur. Ludo de tourist spelen en ik zijn gids haha! Omdat het natuurlijk vakantie is voor ons, ook nog een paar keer ijs gegeten, want ja dat hoort erbij eh. Elke avond gezellig thuis Dal Bhat gegeten en zondag nog even lekker geluncht in Thamel.

Zondag was een erg rare dag. We vlogen pas in de avond, maar ik heb 's ochtends al afscheid moeten nemen van mijn lieve Nepalese familie. Het was namelijk precies een jaar geleden dat Rama's moeder overleden was, en hier horen rituelen bij. De familie ging deze dag samen met de broers en zussen van Rama door brengen. Rama was door deze dag al wat verdrietig en mijn vertrek maakte dit natuurlijk niet veel beter.
Uiteindelijk kwam het moment dan daar, ze moesten echt gaan en wisten niet of ze wel thuis zouden zijn voordat wij weggingen (dit was uiteindelijk dus ook niet zo). Dikke knuffels, lieve woorden en dikke tranen, wat ga ik deze onwijs mooie mensen missen! Wat ben ik onwijs dankbaar voor al het moois en liefs dat ik met ze gedeeld heb dit afgelopen jaar. Ik ben zo blij dat ik de kans gekregen heb en de kans met beide handen gepakt heb. 1 ding weet ik zeker, ik ga nog een keer terug naar het prachtige Nepal en mijn lieve Nepalese 'familie'!

En dan nu, na een lange vlucht en veel wachten ben ik dan toch echt weer in Nederland. Het voelt zo onwerkelijk dat ik echt weer terug ben! En gads wat is het hier koud, nat en plat hahaha!
Ook al mis ik Nepal wel een beetje, het is heerlijk om weer thuis te zijn. En vooral die warme douche en het feit dat er verwarming is in huis, hemels!

Het was een half jaar om nooit meer te vergeten, zoveel mee gemaakt, zoveel dingen gezien en gedaan en zoveel mooie mensen leren kennen!

Nu lekker rusten en weer wennen aan alles hier!

Liefs Hilde