vakantie, zere benen en een lege stad!

Namaste!

Daar zijn we dan weer met een update vanuit het heeeerlijk rustige Kathmandu! Het festival is nu echt begonnen en sinds gister is de stad gewoon bijna leeg. Miljoenen mensen zijn vanuit de grote stad naar de kleine dorpjes en steden vertrokken waar ze vandaan komen. Wat er dan overblijft hier is rust en heerlijke lucht, want alle vieze uitlaat gassen zijn dus ook weg en dat is me toch een partij fijn! Wel moest ik er om denken voor woensdag mijn spullen in huis te halen, want bijna alles is hier nu dus dicht (behalve in Thamel, maarja toeristen eh).

Vorige week vrijdag ben ik heerlijk naar Bhaktapur geweest met het Engelse meisje. Ondanks dat ik hier al een keer geweest was, heb ik zoveel dingen gezien die ik nog niet gezien had!
Zaterdag heb ik lekker uitgerust, want zo'n dag slenteren vraagt toch wel wat van de beentjes hoor haha.
Toen ik zondagochtend heerlijk rustig wakker was geworden en beneden kwam om te ontbijten, kwam Adity naar mij toe om te vragen of ik plannen had. Die had ik nog niet. Ze vroeg of ik zin had om mee te gaan op een één daagse trekking. Hier zei ik natuurlijk meteen ja op! Het was alleen wel zo dat ze over een kwartiertje weggingen hahaha. Ik dus snel naar boven om me aan te kleden en klaar te maken, terwijl Rama een ontbijtje to-go voor me maakte. Gehaast, maar binnen een kwartier stond ik klaar om mijn aller eerste trekking te doen!
We zijn naar Nagarjun Hill (Shivapuri Nagarjun National Park) geweest. 5 km de berg op, bijna alleen maar trappen, door de jungle met frisse lucht en een prachtig uitzicht toen we eenmaal boven waren! Het was heerlijk om door zo'n rustige en schone omgeving te wandelen, maar ik kan je wel vertellen dat 5 km naar boven klimmen, door middel van bijna alleen maar trappen, toch wel erg pittig is! En als je dan eenmaal boven bent, genoten hebt van het uitzicht en even uitgerust hebt. Ja dan moet je dus ook nog weer naar beneden. En als ik dacht dat omhoog zwaar was, merkte ik na een paar meter al dat naar beneden nog erger is!
Bezweet en met shackende beentjes kwamen we beneden aan. Het was dus erg zwaar, maar super tof! Mijn eerste (korte) trekking is dus een geslaagd feit en dit zal zeker niet de laatste zijn hier in het prachtige Nepal!

Morgen (zaterdag) komt er familie, hier in het huis en vindt het zetten van de tika's plaats. Een tika is de stip op het voorhoofd en die wordt door de verschillende familie leden bij elkaar gezet. Dit gebeurd van oud naar jong, dus de vader zet een tika bij iedereen, de broer doet dit bij zijn broertje/zusje en de zus bij het nichtje, etc. Rama zal hier niet bij zijn, omdat die met haar zussen in het ouderlijk huis de tika bij elkaar zetten. Wel mag ik zaterdag hier in het huis, bij dit ritueel zijn! Ik ben heel erg benieuwd hoe dit gaat en vind het super tof dat ik dit mag mee maken!

Mijn Chitwan avontuur stel ik nog even uit, er komt een beter en veiliger seizoen aan om dit te doen dus het is mij geadviseerd dit later te doen. Maar omdat ik wel graag even de stad uit wil en tot rust wil komen heb ik besloten om naar Nagarkot te gaan! Dit is een plaatjes, met een top uitzicht op de Himalaya (als het weer goed is, dus even duimen graag dat dit zo is)! Het is heerlijk rustig en je kunt dus lekker genieten van het mooie uitzicht en de natuur. Ik heb een super schattig hotel gevonden met tent huisjes (ja ja Hilde gaat in een tent slapen!). Dit zijn houten hutjes in de vorm van een tent, waar dan een gewone tent in staat. Geen poespas (en wifi in het hutje), maar gewoon alleen dat wat je echt nodig hebt.
Om even helemaal te genieten heeft een van de mensen die mij hier begeleidt mij een nachtje in een luxer hotel aangeboden, die hij zelf niet gebruikt.
Het reserveren moet nog, maarja dat gaat hier natuurlijk ook allemaal lekker Nepalees en dus op het dooie gemakje!
Eén ding is zeker, ik ben flexibeler dan ooit als ik terug kom haha!

Ik zal nog even wat fotootjes uploaden, zodat jullie toch een beetje mee kunnen genieten!

Liefs!